Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην

Οι επιστημονικές ανακαλύψεις του 20^ού και του 21^ου αιώνα, σχετικά με θέματα αστρονομίας και κοσμολογίας, έρχονται να συνηγορήσουν υπέρ αυτής της τόσο λιτής αλλά τόσο αληθινής περιγραφής του 1^ου εδαφίου της Αγίας Γραφής: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» - Γένεσις α' 1

Οι αρχικές συνθήκες δημιουργίας του σύμπαντος δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί πλήρως και μελετώνται με σύγχρονα πειράματα πλέον πυρηνικής Φυσικής. Είναι όμως διαπιστωμένο το γεγονός ότι το σύμπαν διαστέλλεται.

Το 1929, ο διάσημος αστρονόμος Edwin Hubble, κάνοντας παρατηρήσεις με τη βοήθεια τηλεσκοπίου, διαπίστωσε ότι ο χώρος μεταξύ των γαλαξιών μεγαλώνει, δηλαδή το σύμπαν διαστέλλεται, κάτι το οποίο είχε προβλέψει λίγα χρόνια νωρίτερα (το 1915-1917) ο Albert Einstein μέσα από τις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, πιστεύοντας όμως ότι έχει κάνει κάποιο λάθος.

Έτσι, ξεκινώντας από τον Ρώσο Φυσικό George Gamow (1948), διαμορφώθηκαν μοντέλα προέλευσης του σύμπαντος από ένα αρχικό σημείο στο οποίο ήταν συγκεντρωμένη όλη η ενέργεια και η ύλη και το οποίο άρχισε να διαστέλλεται. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό ως «μεγάλη έκρηξη». Να διευκρινίσουμε όμως ότι ο όρος «μεγάλη έκρηξη», με την καθαρά επιστημονική του έννοια, σημαίνει μια ταχύτατη και απότομη αλλά πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη και ελεγχόμενη απελευθέρωση ύλης και ενέργειας και όχι μια έκρηξη τύπου βόμβας. Άλλωστε, δεν είναι δυνατόν το αποτέλεσμα μιας μέγιστης αταξίας που επιφέρει η έκρηξη μιας βόμβας, να είναι η τάξη και η αρμονική λειτουργία που υπάρχει σήμερα στο σύμπαν. Άρα δεν πρόκειται κυριολεκτικά για έκρηξη, αλλά για μια ταχύτατη διαστολή του χώρου και του χρόνου που ονομάστηκε περιπαικτικά «μεγάλη έκρηξη» (Hoyle - 1950). Πριν τη Μεγάλη Έκρηξη δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε χρόνος, αλλά η στιγμή αυτή σηματοδοτεί την αρχή ύπαρξης του χώρου και του χρόνου.

Το ίχνος που έχει απομείνει από τη Μεγάλη Έκρηξη είναι η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου η οποία προβλέφθηκε θεωρητικά και επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή της πειραματικά από τους Penzias και Wilson κατά τη δεκαετία του ’60. Δύο σύγχρονοι δορυφόροι, ο COBE (1989-1992) και ο WMAP (2003) μελέτησαν ακριβέστερα τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου και τις διαφοροποιήσεις της (ρυτιδώσεις) από τις οποίες προήλθε ο σχηματισμός των άστρων και των γαλαξιών. Εκτιμήθηκε έτσι και η ηλικία του σύμπαντος (περίπου 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια) και αναγνωρίστηκαν τα συστατικά του : 4% συνηθισμένη ύλη, 23% αόρατη σκοτεινή ύλη, 73% σκοτεινή ενέργεια (τα δύο τελευταία συστατικά ονομάστηκαν έτσι διότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τη φύση τους).

Άμεση συνέπεια της διαστολής του σύμπαντος είναι η διαπίστωση ότι το σύμπαν δεν είναι άπειρο και αιώνιο αλλά έχει αρχή και αιτία ύπαρξης, δηλαδή επιβεβαιώνεται το 1ο εδάφιο της Αγίας Γραφής «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» - Γένεσις α' 1. Ο Λόγος του Θεού επίσης αναφέρεται στη διαστολή του σύμπαντος σε τουλάχιστον 10 διαφορετικά χωρία μέσα στην Αγία Γραφή: στον Ιώβ, στους Ψαλμούς στον Ησαΐα στον Ιερεμία κ.α. (δείτε το σχετικό υλικό στη δεξιά στήλη).

Εφόσον το σύμπαν έχει αρχή, δεν μπορεί να είναι ούτε άπειρο, ούτε αιώνιο, όπως πίστευαν πολλοί αρχαίοι λαοί (Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι) αλλά και αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, μια αντίληψη η οποία φθάνει μέχρι τις αρχές του 20^ού αιώνα. Η σημαντικότητα αυτής της διαπίστωσης έγκειται στο γεγονός ότι θεωρίες κοσμολογίας και δημιουργίας της ζωής οι οποίες βασίζονται στην τυχαιότητα, καταρρέουν. Και τούτο διότι οι υπερβολικά μικρές πιθανότητες να δημιουργήθηκε η αρμονία του σύμπαντος και η ζωή στη γη με καθαρά τυχαίες διαδικασίες, θα μπορούσαν ίσως κάποια στιγμή να λάβουν σάρκα και οστά μέσα σε ένα σύμπαν το οποίο θα υπήρχε άπειρο χρόνο. Η ανακάλυψη όμως ότι το σύμπαν και ο χρόνος ύπαρξής του είναι πεπερασμένα μεγέθη, δεν δίνουν χρονικά περιθώρια υλοποίησης τέτοιων μικρών πιθανοτήτων που απαιτούν οι θεωρίες που βασίζονται στην δημιουργία του κόσμου εκ της τυχαιότητας.

Οι αντιλήψεις όμως περί άπειρου, αιώνιου και στατικού σύμπαντος, διαψεύδονται όχι μόνο από τις αστρονομικές παρατηρήσεις αλλά και από το 2^ο Νόμο της Θερμοδυναμικής. Πρόκειται για έναν φυσικό νόμο που βασιλεύει στο σύμπαν και σύμφωνα με τον οποίο τα πάντα βαίνουν από μια αρχική τάξη προς την αταξία μέχρις ότου όλη η ενέργεια στο σύμπαν να εκφυλιστεί σε θερμότητα οπότε δεν θα μπορεί να παραχθεί πλέον ωφέλιμο έργο. Εφόσον στο σύμπαν λαμβάνει χώρα διαρκώς μετάβαση από μια αρχική τάξη προς την αταξία (π.χ. καύση των καυσίμων των άστρων), από το «κούρδισμα» στο «ξεκούρδισμα», άρα το σύμπαν πράγματι είναι πεπερασμένο και όχι άπειρο ούτε αιώνιο, όπως ακριβώς ένα ρολόι που καθώς το παρατηρούμε να ξεκουρδίζεται, γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να ξεκουρδίζεται για πάντα αλλά θα πρέπει πρόσφατα να έχει κουρδιστεί, δηλαδή θα πρέπει πριν από πεπερασμένο χρόνο να έχει λάβει χώρα ένα γεγονός έναρξης.

Η ισχύς του 2^ου Νόμου της Θερμοδυναμικής καταρρίπτει και την αντίληψη ότι το σύμπαν είναι αυθύπαρκτο, δηλαδή ότι αποτελεί την αιτία δημιουργίας του εαυτού του. Σύμφωνα με το 2^ο Νόμο της Θερμοδυναμικής, υπάρχει μία μόνο κατεύθυνση στη ροή της θερμότητας (από το θερμό προς το ψυχρό σώμα)· αν αυτή η ροή απεικονιστεί με ένα βέλος, τότε αυτό το βέλος θα δείχνει πάντα από το παρελθόν προς το μέλλον και ποτέ αντίθετα, δηλαδή όλο το σύμπαν τίθεται μέσα σε ένα πλαίσιο μονόδρομης ροής χρόνου. Εδώ αυτομάτως έρχεται σε ισχύ η Αρχή της Αιτιότητας (θεμελιώδης αρχή της σύγχρονης Φυσικής) η οποία ορίζει ότι «κάθε φαινόμενο και κάθε γεγονός στην περιοχή του χρόνου, έχει την αιτία του η οποία είναι ανεξάρτητη και ευρύτερη από αυτό». Επομένως το σύμπαν προϋποθέτει μια αιτία ύπαρξής του μεγαλύτερή του, έξω και πέρα από αυτό.

Βάσει των χαρακτηριστικών του σύμπαντος, η αιτία ύπαρξής του ή ο Δημιουργός του, θα πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

- Αφού δημιούργησε το χώρο πρέπει να είναι έξω από αυτόν!
- Αφού δημιούργησε το χρόνο πρέπει να είναι Αιώνιος!
- Αφού εξουσιάζει την ύλη και την ενέργεια πρέπει να είναι Παντοδύναμος!
- Αφού έφερε στην ύπαρξη ελεύθερες προσωπικότητες, πόσο μάλλον ο Ίδιος είναι πρόσωπο!
- Αυτός από τον οποίο πηγάζει ο κόσμος των μαθηματικών ιδεών και οι μηχανισμοί της
σκέψης και της λογικής, πρέπει να είναι Πάνσοφος!
- Αυτός που δημιούργησε και συντηρεί τη ζωή, πρέπει να είναι ο αιώνια Ζωντανός!

Η Αγία Γραφή, δείχνοντας καταπληκτική συνέπεια ως προς την αρχή της αιτιότητας, αποδίδει επακριβώς αυτές τις ιδιότητες στο πρόσωπο του Θεού. (δείτε το σχετικό υλικό στη δεξιά στήλη). Κανένα άλλο βιβλίο καμίας θρησκείας δεν ανταποκρίνεται σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλες οι αρχαίες κοσμογονίες προϋποθέτουν την ύπαρξη του σύμπαντος και της ύλης από την οποία δημιουργούνται και οι θεοί (θεογονία). Μόνο η Αγία Γραφή μιλάει για δημιουργία εκ του μηδενός και για έναν Θεό έξω από τη δημιουργία. Σε αντίθεση με το «εν αρχή ήτο το χάος», δηλαδή κάτι αιώνιο, άπειρο και στατικό, ο Λόγος του Θεού διακηρύττει: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» και δικαιώνεται πλήρως από τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.

***

Τα περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη της εκπομπής "Χριστιανισμός
και Επιστήμη" της 08/05/2008. Το σχετικό υλικό παρατίθεται στη δεξιά στήλη.

Ακούστε τη σχετική εκπομπή


1	Χριστιανισμός & Επιστήμη "θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει" Ιωαν. η' 32		1
11			11

	============================================ ◄ Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην ► ============================================
	Οι επιστημονικές ανακαλύψεις του 20^ού και του 21^ου αιώνα, σχετικά με θέματα αστρονομίας και κοσμολογίας, έρχονται να συνηγορήσουν υπέρ αυτής της τόσο λιτής αλλά τόσο αληθινής περιγραφής του 1^ου εδαφίου της Αγίας Γραφής: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» - Γένεσις α' 1 Οι αρχικές συνθήκες δημιουργίας του σύμπαντος δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί πλήρως και μελετώνται με σύγχρονα πειράματα πλέον πυρηνικής Φυσικής. Είναι όμως διαπιστωμένο το γεγονός ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Το 1929, ο διάσημος αστρονόμος Edwin Hubble, κάνοντας παρατηρήσεις με τη βοήθεια τηλεσκοπίου, διαπίστωσε ότι ο χώρος μεταξύ των γαλαξιών μεγαλώνει, δηλαδή το σύμπαν διαστέλλεται, κάτι το οποίο είχε προβλέψει λίγα χρόνια νωρίτερα (το 1915-1917) ο Albert Einstein μέσα από τις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, πιστεύοντας όμως ότι έχει κάνει κάποιο λάθος. Έτσι, ξεκινώντας από τον Ρώσο Φυσικό George Gamow (1948), διαμορφώθηκαν μοντέλα προέλευσης του σύμπαντος από ένα αρχικό σημείο στο οποίο ήταν συγκεντρωμένη όλη η ενέργεια και η ύλη και το οποίο άρχισε να διαστέλλεται. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό ως «μεγάλη έκρηξη». Να διευκρινίσουμε όμως ότι ο όρος «μεγάλη έκρηξη», με την καθαρά επιστημονική του έννοια, σημαίνει μια ταχύτατη και απότομη αλλά πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη και ελεγχόμενη απελευθέρωση ύλης και ενέργειας και όχι μια έκρηξη τύπου βόμβας. Άλλωστε, δεν είναι δυνατόν το αποτέλεσμα μιας μέγιστης αταξίας που επιφέρει η έκρηξη μιας βόμβας, να είναι η τάξη και η αρμονική λειτουργία που υπάρχει σήμερα στο σύμπαν. Άρα δεν πρόκειται κυριολεκτικά για έκρηξη, αλλά για μια ταχύτατη διαστολή του χώρου και του χρόνου που ονομάστηκε περιπαικτικά «μεγάλη έκρηξη» (Hoyle - 1950). Πριν τη Μεγάλη Έκρηξη δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε χρόνος, αλλά η στιγμή αυτή σηματοδοτεί την αρχή ύπαρξης του χώρου και του χρόνου. Το ίχνος που έχει απομείνει από τη Μεγάλη Έκρηξη είναι η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου η οποία προβλέφθηκε θεωρητικά και επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή της πειραματικά από τους Penzias και Wilson κατά τη δεκαετία του ’60. Δύο σύγχρονοι δορυφόροι, ο COBE (1989-1992) και ο WMAP (2003) μελέτησαν ακριβέστερα τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου και τις διαφοροποιήσεις της (ρυτιδώσεις) από τις οποίες προήλθε ο σχηματισμός των άστρων και των γαλαξιών. Εκτιμήθηκε έτσι και η ηλικία του σύμπαντος (περίπου 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια) και αναγνωρίστηκαν τα συστατικά του : 4% συνηθισμένη ύλη, 23% αόρατη σκοτεινή ύλη, 73% σκοτεινή ενέργεια (τα δύο τελευταία συστατικά ονομάστηκαν έτσι διότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τη φύση τους). Άμεση συνέπεια της διαστολής του σύμπαντος είναι η διαπίστωση ότι το σύμπαν δεν είναι άπειρο και αιώνιο αλλά έχει αρχή και αιτία ύπαρξης, δηλαδή επιβεβαιώνεται το 1ο εδάφιο της Αγίας Γραφής «Εν αρχή* εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» - Γένεσις α' 1. Ο Λόγος του Θεού επίσης αναφέρεται στη διαστολή του σύμπαντος σε τουλάχιστον 10 διαφορετικά χωρία μέσα στην Αγία Γραφή: στον Ιώβ, στους Ψαλμούς στον Ησαΐα στον Ιερεμία κ.α. (δείτε το σχετικό υλικό στη δεξιά στήλη). Εφόσον το σύμπαν έχει αρχή, δεν μπορεί να είναι ούτε άπειρο, ούτε αιώνιο, όπως πίστευαν πολλοί αρχαίοι λαοί (Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι) αλλά και αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, μια αντίληψη η οποία φθάνει μέχρι τις αρχές του 20^ού αιώνα. Η σημαντικότητα αυτής της διαπίστωσης έγκειται στο γεγονός ότι θεωρίες κοσμολογίας και δημιουργίας της ζωής οι οποίες βασίζονται στην τυχαιότητα, καταρρέουν. Και τούτο διότι οι υπερβολικά μικρές πιθανότητες να δημιουργήθηκε η αρμονία του σύμπαντος και η ζωή στη γη με καθαρά τυχαίες διαδικασίες, θα μπορούσαν ίσως κάποια στιγμή να λάβουν σάρκα και οστά μέσα σε ένα σύμπαν το οποίο θα υπήρχε άπειρο χρόνο. Η ανακάλυψη όμως ότι το σύμπαν και ο χρόνος ύπαρξής του είναι πεπερασμένα μεγέθη, δεν δίνουν χρονικά περιθώρια υλοποίησης τέτοιων μικρών πιθανοτήτων που απαιτούν οι θεωρίες που βασίζονται στην δημιουργία του κόσμου εκ της τυχαιότητας. Οι αντιλήψεις όμως περί άπειρου, αιώνιου και στατικού σύμπαντος, διαψεύδονται όχι μόνο από τις αστρονομικές παρατηρήσεις αλλά και από το 2^ο Νόμο της Θερμοδυναμικής. Πρόκειται για έναν φυσικό νόμο που βασιλεύει στο σύμπαν και σύμφωνα με τον οποίο τα πάντα βαίνουν από μια αρχική τάξη προς την αταξία μέχρις ότου όλη η ενέργεια στο σύμπαν να εκφυλιστεί σε θερμότητα οπότε δεν θα μπορεί να παραχθεί πλέον ωφέλιμο έργο. Εφόσον στο σύμπαν λαμβάνει χώρα διαρκώς μετάβαση από μια αρχική τάξη προς την αταξία (π.χ. καύση των καυσίμων των άστρων), από το «κούρδισμα» στο «ξεκούρδισμα», άρα το σύμπαν πράγματι είναι πεπερασμένο και όχι άπειρο ούτε αιώνιο, όπως ακριβώς ένα ρολόι που καθώς το παρατηρούμε να ξεκουρδίζεται, γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να ξεκουρδίζεται για πάντα αλλά θα πρέπει πρόσφατα να έχει κουρδιστεί, δηλαδή θα πρέπει πριν από πεπερασμένο χρόνο να έχει λάβει χώρα ένα γεγονός έναρξης. Η ισχύς του 2^ου Νόμου της Θερμοδυναμικής καταρρίπτει και την αντίληψη ότι το σύμπαν είναι αυθύπαρκτο, δηλαδή ότι αποτελεί την αιτία δημιουργίας του εαυτού του. Σύμφωνα με το 2^ο Νόμο της Θερμοδυναμικής, υπάρχει μία μόνο κατεύθυνση στη ροή της θερμότητας (από το θερμό προς το ψυχρό σώμα)· αν αυτή η ροή απεικονιστεί με ένα βέλος, τότε αυτό το βέλος θα δείχνει πάντα από το παρελθόν προς το μέλλον και ποτέ αντίθετα, δηλαδή όλο το σύμπαν τίθεται μέσα σε ένα πλαίσιο μονόδρομης ροής χρόνου. Εδώ αυτομάτως έρχεται σε ισχύ η Αρχή της Αιτιότητας* (θεμελιώδης αρχή της σύγχρονης Φυσικής) η οποία ορίζει ότι «κάθε φαινόμενο και κάθε γεγονός στην περιοχή του χρόνου, έχει την αιτία του η οποία είναι ανεξάρτητη και ευρύτερη από αυτό». Επομένως το σύμπαν προϋποθέτει μια αιτία ύπαρξής του μεγαλύτερή του, έξω και πέρα από αυτό. Βάσει των χαρακτηριστικών του σύμπαντος, η αιτία ύπαρξής του ή ο Δημιουργός του, θα πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά: - Αφού δημιούργησε το χώρο πρέπει να είναι έξω από αυτόν! - Αφού δημιούργησε το χρόνο πρέπει να είναι Αιώνιος! - Αφού εξουσιάζει την ύλη και την ενέργεια πρέπει να είναι Παντοδύναμος! - Αφού έφερε στην ύπαρξη ελεύθερες προσωπικότητες, πόσο μάλλον ο Ίδιος είναι πρόσωπο! - Αυτός από τον οποίο πηγάζει ο κόσμος των μαθηματικών ιδεών και οι μηχανισμοί της σκέψης και της λογικής, πρέπει να είναι Πάνσοφος! - Αυτός που δημιούργησε και συντηρεί τη ζωή, πρέπει να είναι ο αιώνια Ζωντανός! Η Αγία Γραφή, δείχνοντας καταπληκτική συνέπεια ως προς την αρχή της αιτιότητας, αποδίδει επακριβώς αυτές τις ιδιότητες στο πρόσωπο του Θεού. (δείτε το σχετικό υλικό στη δεξιά στήλη). Κανένα άλλο βιβλίο καμίας θρησκείας δεν ανταποκρίνεται σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλες οι αρχαίες κοσμογονίες προϋποθέτουν την ύπαρξη του σύμπαντος και της ύλης από την οποία δημιουργούνται και οι θεοί (θεογονία). Μόνο η Αγία Γραφή μιλάει για δημιουργία εκ του μηδενός και για έναν Θεό έξω από τη δημιουργία. Σε αντίθεση με το «εν αρχή ήτο το χάος», δηλαδή κάτι αιώνιο, άπειρο και στατικό, ο Λόγος του Θεού διακηρύττει: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» και δικαιώνεται πλήρως από τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. *** Τα περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη της εκπομπής "Χριστιανισμός και Επιστήμη" της 08/05/2008. Το σχετικό υλικό παρατίθεται στη δεξιά στήλη. Ακούστε τη σχετική εκπομπή Επιστροφή στην κορυφή	Σχετικό υλικό* Συνέντευξη του Δ. Σιμόπουλου [Θέμα: Αστρονομία - Κοσμολογία] Συνοπτικά βιογραφικά στοιχεία... Το ιστορικό της ανακάλυψης της διαστολής του σύμπαντος [Της ομάδας "Χριστιανισμός & Επιστήμη"] Ο Αϊνστάιν και η κοσμολογική σταθερά Λ [Άρθρο από το physics4u.gr] Η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου [Άρθρο από το physics4u.gr] Μεγάλη Έκρηξη [Άρθρο από το ScienceWiki] Η θεωρία του Big Bang [Άρθρο από το physics4u.gr] Παρερμηνείες για τη Μεγάλη Έκρηξη: [1] [2] [3] [Άρθρο από το physics4u.gr] Ο Fred Hoyle και ο όρος «Mεγάλη Έκρηξη» [Aπό την αγγλική Wikipedia] Το σύμπαν θα υπάρχει για πάντα [Συνέντευξη του Δ. Νανόπουλου στην εφημερίδα Καθημερινή Σημ.: Δεν αποτελεί πηγή μας αλλά έγινε αναφορά σε αυτό το άρθρο στη σχετική εκπομπή] 10 εδάφια της Αγίας Γραφής για τη διαστολή του σύμπαντος [Της ομάδας "Χριστιανισμός & Επιστήμη"] Γιατί είναι η νύχτα σκοτεινή; [Άρθρο του περιοδικού RAM από την ιστοσελίδα in.gr] Το παράδοξο του σκοτεινού νυχτερινού ουρανού ή του Olbers [Άρθρο από το physics4u.gr] Αρχαίες Κοσμογονικές Αντιλήψεις [Aπό την ιστοσελίδα Livepedia] Αρχαίες Κοσμολογικές Αντιλήψεις [Aπό την ελληνική Wikipedia] Νεότερες εκτιμήσεις για το πλήθος των άστρων [Aπό την ιστοσελίδα cnn.com] Μια εκτίμηση για το πλήθος των κόκκων της άμμου [Aπό το Πανεπιστήμιο Χαβάης] Λίγα λόγια για το 2ο Θερμοδυναμικό Νόμο [Της ομάδας "Χριστιανισμός & Επιστήμη"] Ο δεύτερος θερμοδυναμικός νόμος και το βέλος του χρόνου [Άρθρο από το physics4u.gr] God and the Laws of Thermodynamics [Από το site ApologeticsPress.org] Αιτιότητα [Άρθρο από το ScienceWiki] Η αιτιότητα απαραίτητη για το σχηματισμό του Σύμπαντος [Άρθρο της ιστοσελίδας in.gr] Η Αγία Γραφή και η Αρχή της Αιτιότητας [Της ομάδας "Χριστιανισμός & Επιστήμη"] Επιστήμονες για την πίστη [Από το blog orizontas] "The Creator and the Cosmos" [Βιβλίο του Hugh Ross NavPress 3rd edition] "Οι Ουρανοί διηγούνται" [Βιβλίο του Μάνου Δαμιανάκη Πνευματικές Εκδόσεις - Αθήνα] - - - * Θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι η ιστοσελίδα μας δεν εκπροσωπεί ούτε σχετίζεται με το περιεχόμενο άλλων ιστοσελίδων προς τις οποίες παραθέτουμε συνδέσμους (links).