ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΚΡΟΑΤΩΝ

Κάντε κλικ στο θέμα της ερώτησης για να εμφανιστεί το πλήρες κείμενο καθώς και η απάντηση
 

Ζωή σε άλλους πλανήτες

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει κάποιο είδος ζωής σε άλλους πλανήτες; (όχι απαραίτητα νοήμονας ζωής)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το φαινόμενο της ζωής φαίνεται να είναι κάτι το κοινό επάνω στον πλανήτη μας. Στην πραγματικότητα όμως είναι απαραίτητο ένας μεγάλος αριθμός κοσμολογικών παραμέτρων να βρίσκονται μέσα σε συγκεκριμένα αριθμητικά πλαίσια, ώστε να είναι δυνατή η ζωή. Αυτό ακριβώς ισχύει για τη Γη. Αν έστω και μία μόνο από όλες αυτές τις παραμέτρους είχε λίγο διαφορετική τιμή, δεν θα υπήρχε ζωή πάνω στον πλανήτη μας. Μέχρι το 2009 είχαν βρεθεί 322 κοσμολογικές παράμετροι που βρίσκονται σε πολύ στενά καθορισμένα αριθμητικά όρια ώστε να ευνοούν τη ζωή στη Γη, και ανακαλύπτονται συνεχώς καινούριες. Η πιθανότητα να συντρέχουν όλες μαζί τυχαία, έχει υπολογισθεί σε 1 στις 10304! Αν σκεφθούμε ότι το πλήθος όλων των πλανητών του σύμπαντος εκτιμάται ότι είναι της τάξεως μόλις του 1022, αντιλαμβανόμαστε ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε ένας πλανήτης μέσα στο σύμπαν ο οποίος να έχει ζωή. Επομένως η ύπαρξη ζωής στη Γη αποτελεί ένα θαύμα. Βασιζόμενοι σε αυτά τα δεδομένα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είναι μαθηματικώς και φυσικώς αδύνατον να υπάρχει οποιαδήποτε μορφή ζωής σε κάποιον άλλο πλανήτη. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο σχετικό άρθρο μας περί της Ανθρωπικής Αρχής.

 

Ομοιότητα DNA πιθήκου - ανθρώπου

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς εξηγείται το γεγονός ότι το ανθρώπινο DNA είναι όμοιο με το DNA διαφόρων ειδών πιθήκων σε ποσοστό 96% – 98%, αν δεν ισχύει η θεωρία της εξέλιξης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχήν το ποσοστό 96% – 98% είναι ανακριβής πληροφορία. Αυτό συμβαίνει κυρίως για δύο λόγους: επειδή το DNA π.χ. του χιμπατζή είναι 12% μεγαλύτερο από το ανθρώπινο κι επομένως το ποσοστό ομοιότητας θα πρέπει να εκφράζεται αναφορικά με τα εκάστοτε συγκρινόμενα γονίδια κι όχι αναφορικά με το συνολικό γονιδίωμα. επειδή το ποσοστό της γενετικής ομοιότητας ποικίλει από έρευνα σε έρευνα ανάλογα με το τμήμα του γονιδιώματος που εξετάζεται, την ποσότητα του DNA που χρησιμοποιείται και τις υπολογιστικές τεχνικές που εφαρμόζονται. Τα αποτελέσματα λοιπόν των διαφόρων ερευνών δίνουν στην πραγματικότητα ένα εύρος ομοιότητας μεταξύ 87% και 96%. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι μια διαφορά στο DNA ακόμη και της τάξεως του 1% αντιστοιχεί σε περίπου 30 εκατομμύρια «χημικά γράμματα» (αζωτούχες βάσεις). Κι αν κάποια αλλαγή (μετάλλαξη) σε ένα μόνο «χημικό γράμμα» είναι μπορεί να επιφέρει δραματικές μεταβολές τις οποίες παρατηρούμε στις γενετικές ασθένειες, πόσο μεγάλη διαφορά μπορούν να κάνουν τα 30 εκατομμύρια χημικά γράμματα από οργανισμό σε οργανισμό ώστε συγκρίνοντας άνθρωπο με χιμπατζή να μιλάμε για διαφορετικό ζωικό είδος! (απλώς με κάποιες ομοιότητες). Επιπλέον, η γενετική ομοιότητα δεν φαίνεται να οδηγεί σε ξεκάθαρα εξελικτικά συμπεράσματα, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις ειδών που έχουν μεγάλη μορφολογική ομοιότητα αλλά μικρή γενετική ομοιότητα μεταξύ τους, και τα ίδια έχουν μεγαλύτερη γενετική ομοιότητα όταν συγκριθούν με άλλα είδη με τα οποία έχουν μικρότερη μορφολογική ομοιότητα. Τέλος, ομοιότητα στον κώδικα του DNA δεν σημαίνει απαραίτητα και ομοιότητα στην πληροφορία την οποία φέρει. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο σχετικό άρθρο μας.

 

Τέλος του κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου 2012;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι αλήθεια ότι στις 21 Δεκεμβρίου 2012 έρχεται το τέλος του κόσμου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, δεν είναι αλήθεια. Πρόκειται για μια φημολογία με επιστημονικοφανή σενάρια τα οποία όμως στην πραγματικότητα δεν στέκουν. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο σχετικό άρθρο μας.

Προέλευση ζωής από το διάστημα - Πανσπερμία

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορεί η εμφάνιση της ζωής πάνω στη Γη να οφείλεται σε μικροοργανισμούς που προήλθαν από το διάστημα, έφθασαν στη Γη πάνω σε μετεωρίτες και στη συνεχεία εξελίχθηκαν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σχετικά με τη θεωρία αυτή (πανσπερμία), το εύρημα στο οποίο οι υποστηρικτές της αναφέρονται κυρίως, είναι ο μετεωρίτης του Μέρκισον που έπεσε στην Αυστραλία το 1969 και βρέθηκε ότι περιείχε ορισμένα αμινοξέα (δομικοί λίθοι των πρωτεϊνών) και ορισμένες νουκλεοβάσεις (δομικοί λίθοι του DNA και του RNA) οι οποίες μάλιστα περιέχουν το σπάνιο ισότοπο άνθρακας-13 που θεωρείται ότι δεν μπορεί να έχει γήινη προέλευση. Η θεωρία της πανσπερμίας όμως δεν λύνει το πρόβλημα της αβιογένεσης, απλώς το μεταθέτει σε άλλο περιβάλλον, κι αυτό είναι ένα μάλλον αρνητικό στοιχείο για τη θεωρία αυτή, διότι αν είναι αδύνατον να εξηγηθεί η αυθόρμητη εμφάνιση της ζωής σε έναν τόσο κατάλληλο πλανήτη όπως είναι η Γη, πόσο δυσκολότερο θα είναι να συνέβη κάτι τέτοιο στο αφιλόξενο διαστημικό περιβάλλον ενός άλλου πλανήτη. Και βέβαια, ο λόγος που αναζητείται αυτή η εναλλακτική λύση είναι διότι γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι δεν υπήρξε αρκετό χρονικό διάστημα πάνω στη Γη ώστε να λάβει χώρα η αβιογένεση και στη συνέχεια η εξέλιξη. Αν λοιπόν η ζωή πράγματι εμφανίσθηκε σε κάποιον άλλο πλανήτη, εφόσον δεν υπάρχουν γνωστοί πλανήτες με τις κατάλληλες συνθήκες, αυτός θα πρέπει να βρίσκεται πάρα πολύ μακριά. Κάποιοι εκτιμούν ότι ο κοντινότερος τέτοιος πλανήτης βρίσκεται κάπου στο γαλαξία της Ανδρομέδας, σε απόσταση 44 έτη φωτός. Μελέτες έχουν δείξει ότι για να φθάσουν κομμάτια εδάφους από το γειτονικό μας Άρη στη Γη, πολλές φορές χρειάζεται να περιπλανηθούν ακόμη και εκατομμύρια χρόνια μέσα στο διαστημικό χώρο. Πόσο περισσότερο χρόνο λοιπόν θα χρειάζονταν για να αφιχθούν στη Γη από έναν τόσο μακρινό πλανήτη! Ας υποθέσουμε όμως ότι υπάρχει ένας κατάλληλος πλανήτης στο κοντινότερο άστρο, (Εγγύτατος του Κενταύρου – 4,2 έτη φωτός μακριά) κι ας υποθέσουμε ότι αποσπάται από αυτόν ένα κομμάτι με ταχύτητα διαφυγής σαν αυτή της Γης (11 km/s). Τότε, αν δεν λοξοδρομήσει ή δεν συγκρουστεί κάπου αλλού, χρειάζεται 115.000 χρόνια για να φθάσει στη Γη. Αν ξεκινήσει από το γαλαξία της Ανδρομέδας, χρειάζεται να ταξιδεύει πάνω από 1 εκατομμύριο χρόνια! Αυτό σημαίνει ότι τα οργανικά μόρια ή οι μικροοργανισμοί που ταξιδεύουν πάνω στο μετεωρίτη θα έχουν παραμείνει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εκτεθειμένοι σε συνθήκες διαστήματος (απουσία αέρα, ακραίες θερμοκρασίες, έκθεση σε υψηλές δόσεις ακτινοβολίας) κι επομένως θα ήταν αδύνατον να επιβιώσουν. Επιπλέον, κατά την είσοδο ενός ουράνιου σώματος στην ατμόσφαιρα της Γης, αναπτύσσονται μεγάλες θερμοκρασίες (1600οC) που διαλύουν είτε εξ ολοκλήρου είτε το μεγαλύτερο μέρος των μετεωριτών. Για να μη μιλήσουμε για τις συνθήκες απόσπασης ενός τμήματος εδάφους από έναν πλανήτη ώστε να γίνει μετεωρίτης. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί για παράδειγμα με κάποια πολύ ισχυρή σύγκρουση. Θα μπορούσαν οι μικροοργανισμοί να επιβιώσουν σε τέτοιες συνθήκες εκτίναξης και ισχυρότατης επιτάχυνσης; Ακόμη όμως κι αν επιβιώσουν όλων αυτών των συνθηκών και αφιχθούν στη Γη, τί μας εγγυάται ότι αυτή η «σπορά» θα είναι επιτυχής κι ότι οι μικροοργανισμοί θα μπορέσουν προσαρμοστούν για να επιβιώσουν περεταίρω και να λάβει χώρα εξέλιξη; Πάντως ακόμη κι αν κάποια στιγμή βρεθούν σπόρια ή βακτήρια πάνω σε άλλους πλανήτες, όπως π.χ. στον Άρη, αυτό από μόνο του δεν αποδεικνύει τίποτα. Διότι αν θεωρήσουμε ότι είναι δυνατή η μεταφορά έμβιας ύλης από τον Άρη στη Γη, μπορεί κάλλιστα να έχει γίνει και το αντίστροφο από τμήματα εδάφους της Γης που αποσπάστηκαν και έφθασαν μέχρι εκεί ή πολύ περισσότερο από τα γήινα διαστημόπλοια που προσεδαφίζονται στην επιφάνεια του Άρη ή της Σελήνης. Αναλυτικότερα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πανσπερμία ως θεωρία, μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο Did life come from outer space? της ιστοσελίδας creation.com.

Σταμάτημα του Ήλιου από τον Ιησού του Ναυή

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εξηγείται επιστημονικά το περιστατικό που αναφέρεται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή, ότι ο Ήλιος έμεινε ακίνητος για μια ολόκληρη ημέρα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το συγκεκριμένο γεγονός αναφέρεται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή κεφ. 10/ι’ §12-14 και περιγράφει το γεγονός κατά το οποίο ο Θεός σταμάτησε τον Ήλιο και τη Σελήνη για ένα 24ωρο προκειμένου ο λαός Ισραήλ να προλάβει να ολοκληρώσει τη μάχη εναντίον των Αμορραίων. Πρόκειται λοιπόν για μία ημέρα η οποία διάρκεσε συνολικά 48 ώρες. Ένα τέτοιο γεγονός από επιστημονικής άποψης είναι αδύνατον να συμβεί. Επιπλέον, μια ενδεχόμενη επιβράδυνση της περιστροφής της Γης θα προκαλούσε μεγάλης έκτασης κατακλυσμικά και καιρικά φαινόμενα, καθώς οι ωκεανοί και η ατμόσφαιρα θα συνέχιζαν να κινούνται με την αρχική κεκτημένη ταχύτητα. Πρόκειται λοιπόν για ένα θαύμα το οποίο έκανε ο Θεός, παρόμοιο με τη μετατόπιση της σκιάς του ηλιακού ρολογιού που αναφέρεται στο βιβλίο Β’ Βασιλέων κεφ. 20/κ’ §8-11. Για την ιστορικότητα αυτού του γεγονότος, όπως και για τον κατακλυσμό, υπάρχουν ενδείξεις μέσα από αναφορές αρχαίων λαών για μία μεγαλύτερης διάρκειας ημέρα ή νύχτα, ανάλογα με τη γεωγραφική τοποθεσία του εκάστοτε λαού (είτε στο ανατολικό είτε στο δυτικό ημισφαίριο της Γης). Ενδεικτικά αναφέρουμε: Υπάρχει αρχαίος ελληνικός μύθος που μιλάει για τον Φαέθοντα, γιο του θεού Απόλλωνα, ο οποίος πήρε κρυφά από τον πατέρα του το άρμα με τα φτερωτά άλογα με το οποίο ο Απόλλωνας καθοδηγούσε τον ήλιο στην καθημερινή πορεία του στον ουρανό. Ο νεαρός Φαέθων καθώς δεν ήξερε καλά να οδηγεί το άρμα, προκάλεσε αναστάτωση και μία ημέρα μεγαλύτερης διάρκειας από το κανονικό. Ο ημίθεος ήρωας Μάουι (Maui) που αναφέρεται στη μυθολογία της φυλής Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, καθυστέρησε την ανατολή του ηλίου με αποτέλεσμα η νύχτα να διαρκέσει περισσότερο από το κανονικό. Στα χρονικά της αυτοκρατορίας Culhuacan (στην περιοχή του Μεξικό) είναι καταγεγραμμένη μια νύχτα που καθυστερούσε να τελειώσει. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο Joshua’s long day της ιστοσελίδας creation.com.

Διαφωνία Αγίας Γραφής και επιστήμης για την ηλικία της Γης

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις που έχουν γίνει με βάση την Αγία Γραφή, η Δημιουργία έλαβε χώρα πριν από 6 έως 10 χιλιάδες χρόνια, ενώ με βάση τα επιστημονικά δεδομένα η ηλικία της Γης είναι περίπου 4,5 δισ. χρόνια, και του Σύμπαντος 13,7 δισ. χρόνια. Πού οφείλεται αυτή η αντίφαση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι εκτιμήσεις που βασιζόμενες στην Αγία Γραφή αποδίδουν στη Δημιουργία ηλικία από 6 έως 10 χιλιάδες χρόνια, συνήθως θεωρούν τις 6 ημέρες που αναφέρονται στο 1ο κεφάλαιο της Γένεσης, ως 6 εικοσιτετράωρα. Μελετώντας όμως προσεκτικά το εν λόγω κείμενο καθώς και άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, μπορούμε να βρούμε αρκετούς λόγους για τους οποίους οι 6 αυτές ημέρες δεν θα μπορούσαν να είναι εικοσιτετράωρες. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε στο σχετικό άρθρο μας. Επομένως, με τη λέξη «ημέρα» εννοείται μια πιο μακροχρόνια περίοδος την οποία δεν μπορούμε επακριβώς να προσδιορίσουμε. Θα μπορούσαμε λοιπόν να θεωρήσουμε ότι η συνολική χρονική διάρκεια των 6 ημερών της Δημιουργίας αντιστοιχεί στις ηλικίες που εκτιμά σήμερα η επιστήμη για τη Γη και το Σύμπαν, κι επομένως δεν υφίσταται αντίφαση. Θα πρέπει βέβαια πάντοτε να διατηρούμε μια επιφύλαξη σχετικά με τις ηλικίες αυτές καθώς και οι ίδιοι οι επιστήμονες αναφέρουν ότι πρόκειται απλώς για εκτιμήσεις (με βάση κάποιες παρατηρήσεις και μεθόδους μέτρησης) κι όχι για πλήρως αποδεδειγμένα δεδομένα.

Σκότος Σταύρωσης: Οφείλεται σε έκλειψη Ηλίου;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το τρίωρο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της σταύρωσης του Κυρίου μπορεί να οφείλεται σε έκλειψη Ηλίου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, το σκοτάδι κατά τη διάρκεια της σταύρωσης του Κυρίου δεν μπορεί να οφείλεται σε έκλειψη Ηλίου. Πρόκειται για ένα υπερφυσικό φαινόμενο για το οποίο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρουμε σε σχετικό άρθρο.

Απόδειξη ύπαρξης Θεού μέσω της επιστήμης

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ: Η προσπάθεια να στραφεί κάποιος άνθρωπος στο Χριστιανισμό, και γενικότερα η προσπάθεια να αποδειχθεί ότι υπάρχει Θεός, μέσα από λογικά επιχειρήματα, δεν έχει νόημα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σκοπός της εκπομπής «Χριστιανισμός & Επιστήμη» και αυτού του δικτυακού τόπου δεν είναι η προσπάθεια απόδειξης της ύπαρξης Θεού, αλλά η επισήμανση ότι ακόμη και για έναν απόλυτα ορθολογικά σκεπτόμενο άνθρωπο, η οδός των λογικών επιχειρημάτων μπορεί να τον προβληματίσει σοβαρά σχετικά με τον αν η άποψη ότι δεν υπάρχει Θεός ευσταθεί λογικά. Τα ζητήματα της πίστης και οι θαυματουργικές ενέργειες του Θεού δεν μπορούν να εξεταστούν με διαδικασία απόδειξης. Αυτό όμως το οποίο μπορεί να τεθεί σε επιστημονική δοκιμή και να την περάσει επιτυχώς, είναι η ιστορικότητά τους, δηλαδή το ότι οι αναφορές της Αγίας Γραφής είναι γεγονότα τα οποία πράγματι έλαβαν χώρα μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Η απόδειξη της ύπαρξης Θεού είναι ένα ζήτημα ατομικό για κάθε άνθρωπο και προκύπτει όχι ως αποτέλεσμα μιας συλλογιστικής διαδικασίας αλλά ως αποτέλεσμα προσωπικής εμπειρίας. Αναλυτικότερα για το σκοπό αυτού του δικτυακού τόπου μπορείτε να διαβάσετε στο σχετικό άρθρο μας.

 

Επιστροφή στην αρχική