==============================================
Γιατί ο Κόσμος Δεν Τελειώνει στις 21 Δεκεμβρίου 2012
==============================================
Τα τελευταία χρόνια έχει διαδοθεί παγκοσμίως η φήμη ότι στις 21 Δεκεμβρίου 2012 έρχεται το τέλος του κόσμου. Η ημερομηνία αυτή έχει επιλεγεί επειδή σύμφωνα με υπολογισμούς διαφόρων ερευνητών, την ημέρα εκείνη τελειώνει το ημερολόγιο των Μάγια, ενός από τους σπουδαιότερους αρχαίους πολιτισμούς που ζούσε στην περιοχή της Κεντρικής Αμερικής. Σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, την 21η Δεκεμβρίου 2012 θα συμβούν γεγονότα που θα προκαλέσουν εκτεταμένες καταστροφές πάνω στη Γη.
Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε αν κάποιο από τα σενάρια καταστροφής μπορεί να πραγματοποιηθεί και γιατί η εσχατολογία της Αγίας Γραφής αναδεικνύεται ως η μόνη αξιόπιστη απέναντι σε κάθε άλλη εσχατολογική φήμη που κατά καιρούς έρχεται στο προσκήνιο.
Καταρχήν, ο πολιτισμός των Μάγια ήταν ένας από τους πιο εξελιγμένους της αρχαιότητας με εντυπωσιακά έργα τέχνης και μνημεία, με πολύπλοκο σύστημα γραφής, με εκτεταμένες γνώσεις αστρονομίας και με ποικίλα συστήματα μέτρησης του χρόνου.
Ένα από τα ημερολόγιά τους το οποίο χρησίμευε για τη μέτρηση μεγάλων περιόδων χρόνου ήταν το Ημερολόγιο Μακράς Περιόδου, σύμφωνα με το οποίο:
20 Ημέρες (20 «Κιν») =
1 Μήνας (1 «Ουινάλ»)
18 Μήνες (18 «Ουινάλ») = 1 Έτος (1 «Τουν»)
20 «Τουν» = 1 «Κατούν»
20 «Κατούν» = 1 «Μπακτούν» (κάτι περισσότερο από 394
έτη του δικού μας ημερολογίου)
13 «Μπακτούν» = 1 Πλήρης Ημερολογιακός Κύκλος
(περίπου 5.125 έτη του δικού μας ημερολογίου)
Έτσι λοιπόν κάθε 13 «μπακτούν» (δηλαδή κάθε 5.125 χρόνια περίπου) ολοκληρωνόταν ένας πλήρης κύκλος και το ημερολόγιο ξεκινούσε από την αρχή.
Υπολογίζεται ότι το τελευταίο Ημερολόγιο Μακράς Περιόδου των Μάγια ξεκίνησε στις 11 Αυγούστου 3114 π.Χ. κι επομένως, κάνοντας τους κατάλληλους υπολογισμούς, θα πρέπει να τελειώσει στις 21 Δεκεμβρίου 2012 μ.Χ.. Μελετητές υποστηρίζουν ότι η παραπάνω ημερομηνία έναρξης του ημερολογίου τους (11/08/3114 π.Χ.) πιθανότατα να επιλέχθηκε ως η έναρξη μιας νέας χρονικής περιόδου μετά από κάποιες σημαντικές κλιματικές αλλαγές ή αφανίσεις που προηγήθηκαν. Δεδομένου ότι ο κατακλυσμός του Νώε εκτιμάται πως έλαβε χώρα γύρω στο 3.000 π.Χ., δεν θα ήταν ατυχές να υποθέσουμε ότι αυτό είναι πιθανόν το συμβάν που σηματοδότησε την αρχή του τελευταίου Ημερολογίου Μακράς Περιόδου των Μάγια.
Το γεγονός ότι το Ημερολόγιο Μακράς Περιόδου των Μάγια ολοκληρώνεται στις 21 Δεκεμβρίου 2012 δεν σημαίνει ότι την ημέρα αυτή τελειώνει και ο κόσμος. Απλώς το ημερολόγιο θα ξεκινήσει πάλι από την αρχή, όπως ακριβώς συμβαίνει με το δικό μας ημερολόγιο κάθε 31 Δεκεμβρίου. Θα ήταν ανόητο να υποστηρίξει κανείς ότι επειδή το ημερολόγιό μας δεν έχει άλλες ημέρες μετά την 31η Δεκεμβρίου άρα εκεί τελειώνει και ο κόσμος. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, απλώς η μέτρηση του χρόνου ξεκινάει πάλι από την αρχή πηγαίνοντας στην 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.
Άλλωστε στα ευρήματα του πολιτισμού των Μάγια, η λήξη του Ημερολογίου Μακράς Περιόδου δεν συνδεόταν με το τέλος του κόσμου αλλά με τη διεξαγωγή μιας μεγάλης γιορτής. Βέβαια άλλες πηγές επικαλούνται κάποιες μυθολογικές αναφορές σύμφωνα με τις οποίες στο τέλος κάθε ημερολογίου οι θεοί κατέστρεφαν τον κόσμο με κατακλυσμό και δημιουργούσαν έναν νέο και καλύτερο: στο 1ο ημερολόγιο οι θεοί δημιούργησαν τη Γη, στο 2ο ανθρώπους φτιαγμένους από λάσπη, στο 3ο ανθρώπους από ξύλο και ο 4ος κόσμος είμαστε εμείς με σάρκα φτιαγμένη από αλεύρι καλαμποκιού, όπως πίστευαν. Αν λοιπόν κάποιος αποδέχεται ότι το ημερολόγιο των Μάγια έχει την προφητική δύναμη να προβλέψει το τέλος του κόσμου, θα πρέπει υποχρεωτικά να αποδεχθεί ως αληθινές και τις μυθολογικές αναφορές που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτό.
Άλλωστε πρόσφατα ανακαλύφθηκε αρχαιότερο ημερολόγιο των Μάγια το οποίο υπολογίζεται ότι φθάνει μέχρι τα 17 «Μπακτούν» ή και μεταγενέστερα, δηλαδή πολύ παρακάτω από την 21η Δεκεμβρίου 2012.
Παρόλα αυτά, σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί η «προφητική» δύναμη του ημερολογίου των Μάγια, απαλλαγμένη όμως από τις σχετικές μυθολογικές αναφορές, επινοήθηκαν τα τελευταία χρόνια διάφορα επιστημονικοφανή σενάρια που προσπαθούν να υποστηρίξουν την καταστροφή του κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου 2012. Δυστυχώς όμως η ζωή πολλών ανθρώπων που πείθονται σε τέτοιες επιστημονικοφανείς φημολογίες επηρεάζεται βαθιά οδηγώντας τους σε κινήσεις πανικού ή και απονενοημένα διαβήματα.
Μερικά από τα πιο γνωστά σενάρια καταστροφής την 21η Δεκεμβρίου 2012 είναι τα εξής:
Ευθυγράμμιση
των πλανητών:
Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, στις 21 Δεκεμβρίου
2012 οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος θα
σχηματίσουν μαζί με τον Ήλιο μια νοητή ευθεία
γραμμή και λόγω των ισχυρών βαρυτικών επιδράσεων
θα συμβούν μεγάλες καταστροφές πάνω στη Γη.
Ανασκευή:
Καταρχήν στις 21 Δεκεμβρίου 2012 δεν
πρόκειται οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος να
βρεθούν σε ευθυγράμμιση. Αντιθέτως στα τέλη
του 2012 οι πλανήτες θα είναι σε θέσεις που θα
συνιστούν μια εικόνα διασκορπισμού στον
ουρανό. Ακόμη όμως κι αν συνέβαινε μια
ευθυγράμμιση, η βαρυτική επίδραση των άλλων
πλανητών πάνω στη Γη θα ήταν αμελητέα. Τα
μόνα ουράνια σώματα των οποίων η βαρύτητα έχει
επίδραση πάνω στη Γη είναι ο Ήλιος και η Σελήνη.
Άλλωστε ήδη έχουν γίνει τέτοιες
ευθυγραμμίσεις τις περασμένες δεκαετίες
(1962, 1982, 2000) χωρίς να συμβεί καμία
καταστροφή.
Ευθυγράμμιση
Γης και Ήλιου με τη Μαύρη Τρύπα στο κέντρο του
Γαλαξία:
Και σε αυτό το σενάριο υποτίθεται ότι μια
ισχυρότατη βαρυτική έλξη (λόγω της Μαύρης
Τρύπας) θα προκαλέσει καταστροφές πάνω στη Γη.
Ανασκευή:
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει αφενός επειδή
το κέντρο του Γαλαξία απέχει από τη Γη την
ασύλληπτη απόσταση των 30.000 ετών φωτός
και αφετέρου επειδή μια τέτοια ευθυγράμμιση
γίνεται κάθε Δεκέμβρη χωρίς όμως ποτέ
να έχει συμβεί κάποια καταστροφή.
Πλανήτης
Nibiru ή Πλανήτης Χ ή
Πλανήτης Eris:
Πρόκειται για έναν πλανήτη που υποτίθεται ότι
ανακαλύφθηκε από τον αρχαίο λαό των Σουμερίων
και ο οποίος περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε
τροχιά περιόδου 3600 ετών και στις 21
Δεκεμβρίου 2012 θα βρεθεί επικίνδυνα κοντά στη
Γη ή και θα προσκρούσει επάνω της. Όλα αυτά
βασίζονται στους ισχυρισμούς κάποιων μελετητών
(Zecharia Sitchin και Nancy Lieder) οι οποίοι
επιπλέον αναφέρουν επισκέψεις «αρχαίων
αστροναυτών» από αυτό τον πλανήτη και
επικοινωνία με εξωγήινους οι οποίοι
προειδοποιούν τη Γη για την επερχόμενη
καταστροφή. Αρχικά αυτό αναμενόταν το Μάιο του
2003 αλλά τελικά μετατέθηκε για την 21η
Δεκεμβρίου 2012 ώστε να ταιριάζει και με τη λήξη
του ημερολογίου των Μάγια.
Ανασκευή:
Καταρχήν “Nibiru” είναι ένα άλλο όνομα
του αρχαίου ανατολίτικου θεού Μαρντούκ.
Οι ειδικοί μελετητές του σουμεριακού πολιτισμού
αναφέρουν ότι το όνομα αυτό δεν αναφέρεται σε
έναν νέο πλανήτη που ανακάλυψαν οι Σουμέριοι
(μάλιστα αγνοούσαν την ύπαρξη άλλων
-πραγματικων- πλανητών όπως ο Ουρανός, ο
Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας) αλλά πρόκειται
για ένα άλλο όνομα για τον πλανήτη Δία.
Μια προσπάθεια στήριξης αυτού του σεναρίου
επιχειρήθηκε να γίνει όταν το 1983 μια έρευνα
της NASA εντόπισε στο εξωτερικό μέρος του
ηλιακού μας συστήματος πηγές υπέρυθρης
ακτινοβολίας, γεγονός που θα μπορούσε να
μαρτυρεί την ύπαρξη ενός νέου πλανήτη. Όμως
μελέτες που δημοσιεύθηκαν τα επόμενα χρόνια
απέδειξαν ότι οι πηγές υπέρυθρης ακτινοβολίας
ήταν κάποιοι μακρινοί γαλαξίες και ένα
νεφέλωμα και ότι δεν υπάρχει τελικά
κανένας νέος πλανήτης.
Τέλος, αν όντως ένας πλανήτης πλησίαζε τόσο πολύ
τη Γη ώστε να υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης, τότε
αυτό θα είχε γίνει αντιληπτό εδώ και χρόνια
και όσο θα πλησίαζε η 21η Δεκεμβρίου 2012 θα
ήταν ορατός και με γυμνό μάτι ως το πιο
λαμπρό αντικείμενο στον ουρανό. Εδώ βέβαια οι
υποστηρικτές της θεωρίας αυτής έρχονται να
ισχυριστούν ότι για κάποιο λόγο ο πλανήτης
Nibiru είναι αόρατος. Και πάλι όμως κάτι
τέτοιο δεν στέκει διότι ακόμη κι αν ήταν
αόρατος, καθώς θα πλησίαζε θα επηρέαζε αισθητά
τις τροχιές των άλλων πλανητών λόγω βαρυτικών
αλληλεπιδράσεων οι οποίες επιπλέον θα
γίνονταν αντιληπτές και πάνω στη Γη.
Νέος ισχυρισμός των υπέρμαχων αυτής της θεωρίας
απαντά λέγοντας ότι η NASA έχει παρατηρήσει
τον πλανήτη αυτόν αλλά το κρατάει μυστικό
για να μην προκαλέσει πανικό στον κόσμο. Ούτε
όμως αυτός ο ισχυρισμός στέκει καθώς περίπου
10.000 επαγγελματίες και 100.000 ερασιτέχνες
αστρονόμοι ανά τον κόσμο καθημερινά παρατηρούν
το νυχτερινό ουρανό. Επιπλέον τα
μεγαλύτερα τηλεσκόπια στον κόσμο δεν ελέγχονται
από τη NASA αλλά είναι υπό τη διαχείριση
πανεπιστήμιων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων τα οποία
απλώς παρέχουν στη NASA τα δεδομένα των
παρατηρήσεών τους. Θα ήταν λοιπόν αδύνατον
ένας τέτοιος επικείμενος παγκόσμιος κίνδυνος να
έχει κρατηθεί επτασφράγιστο μυστικό.
Έξαρση της
Ηλιακής δραστηριότητας:
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, στις 21
Δεκεμβρίου 2012 η δραστηριότητα του Ήλιου θα
είναι τόσο έντονη (ηλιακές καταιγίδες) ώστε
θα έχει τη δύναμη να προκαλέσει εκτεταμένες
καταστροφές και να αφανίσει τη ζωή πάνω στη Γη.
Ανασκευή:
Είναι γεγονός ότι η ηλιακή δραστηριότητα
ακολουθεί έναν περίπου 11ετή κύκλο ελαχίστων
και μεγίστων. Το τελευταίο μέγιστο έλαβε χώρα
μέσα στο 2001 και το επόμενο μέγιστο
αναμένεται όχι στις 21 Δεκεμβρίου 2012 αλλά μέσα
στο Μάιο του 2013. Κατά τη διάρκεια των
μεγίστων της ηλιακής δραστηριότητας υπάρχουν
περισσότερες ηλιακές κηλίδες, εκλάμψεις και
στεμματικές μαζικές εκτινάξεις. Λόγω αυτών των
φαινομένων απελευθερώνονται τεράστια ποσά
ενέργειας και εκτοξεύονται σωματίδια τα οποία
πολλές φορές φθάνουν στη Γη. Ο πλανήτης μας όμως
χάρη στο μαγνητικό του πεδίο (μαγνητόσφαιρα)
προστατεύεται σε ένα μεγάλο βαθμό. Έτσι όσο
ισχυρά κι αν είναι αυτά τα φαινόμενα δεν
αποτελούν απειλή για τη ζωή και βέβαια δεν
μπορούν να προκαλέσουν φυσικές καταστροφές.
Ο μόνος κίνδυνος που υφίσταται αφορά τα
ηλεκτρονικά συστήματα κυρίως των δορυφόρων
ή κάποιες φορές και των τηλεπικοινωνιών
τα οποία μπορεί να βλαφθούν. Σε σπανιότερες
περιπτώσεις μπορεί να επηρεαστούν και τα
δίκτυα ηλεκτροδότησης με αποτέλεσμα
προσωρινές διακοπές ρεύματος.
Αντιστροφή
των γεωγραφικών πόλων της Γης:
Για κάποιο λόγο οι πόλοι της Γης θα
αντιστραφούν (ισοδύναμα: θα αλλάξει η
φορά περιστροφής της Γης) με αποτέλεσμα
μεγάλες καταστροφές σε όλο τον κόσμο.
Ανασκευή:
Αυτό είναι αδύνατον να συμβεί. Είναι
γνωστό ότι ο άξονας της Γης δεν είναι κάθετος ως
προς το επίπεδο της τροχιάς της γύρω από τον
Ήλιο αλλά παρουσιάζει μια κλίση περίπου 23,5
μοιρών. Αυτό συμβαίνει λόγω της βαρυτικής
αλληλεπίδρασης με τη Σελήνη και εξασφαλίζει τη
σταθεροποίηση του άξονα περιστροφής της Γης
σε αυτή την κεκλιμένη θέση, εν αντιθέσει με
άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος των
οποίων οι άξονες περιστροφής δεν είναι σταθεροί
επειδή δεν έχουν δορυφόρους ώστε να
επιτυγχάνεται αυτή τη σταθεροποίηση.
Αντιστροφή
των μαγνητικών πόλων της Γης:
Ομοίως με το προηγούμενο σενάριο, μόνο που εδώ η
αντιστροφή αφορά τους μαγνητικούς και όχι τους
γεωγραφικούς πόλους.
Ανασκευή:
Καταρχήν θα πρέπει να διακρίνουμε τους
γεωγραφικούς από τους μαγνητικούς πόλους. Οι
γεωγραφικοί πόλοι είναι συγκεκριμένες περιοχές
που βρίσκονται στο βορειότερο και στο νοτιότερο
σημείο της Γης αντίστοιχα. Οι μαγνητικοί
πόλοι είναι αυτοί εξαιτίας των οποίων
προσανατολίζονται οι βελόνες των πυξίδων.
Επειδή η δημιουργία του μαγνητικού πεδίου της
Γης οφείλεται σε διεργασίες που γίνονται στο
εσωτερικό της, οι μαγνητικοί πόλοι δεν
αντιστοιχούν σε σταθερές περιοχές πάνω στο
φλοιό της Γης αλλά μετακινούνται με την
πάροδο του χρόνου. Εδώ και χιλιάδες χρόνια
ο βόρειος μαγνητικός πόλος, αν και δεν
συμπίπτει με το βόρειο γεωγραφικό πόλο, εν
τούτοις βρίσκεται αρκετά κοντά του ώστε όταν
η βελόνα της πυξίδας προσανατολίζεται να
μπορούμε να δεχόμαστε με ασφάλεια ότι η
κατεύθυνσή της δείχνει και το γεωγραφικό βορρά.
Η μετακίνηση των μαγνητικών πόλων γίνεται με
τέτοια ταχύτητα ώστε οι θέσεις τους να
αντιστρέφονται περίπου κάθε 400.000 χρόνια.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι δεν πρόκειται για
ένα γεγονός που μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγες
ώρες ή ημέρες ώστε να μιλάμε για απότομη
αντιστροφή των μαγνητικών πόλων σε μια
συγκεκριμένη ημερομηνία. Επίσης μια αντιστροφή
των μαγνητικών πόλων δεν έχει κανένα λόγο να
προκαλέσει κάποια καταστροφή πάνω στη Γη
εκτός ίσως από την ανάγκη επαναρύθμισης των
πυξίδων.
Μετά την ανασκευή τέτοιων σεναρίων θα μπορούσε
κανείς να παρατηρήσει ότι και μέσα στην Αγία
Γραφή υπάρχει η πληροφορία για το τέλος του κόσμου,
και μάλιστα στο βιβλίο της Αποκάλυψης
περιγράφονται φαινόμενα που μπορεί να μοιάζουν με
τις ανυπόστατες φήμες που είδαμε παραπάνω (π.χ.
στα χωρία Αποκάλυψη 6:13-14 & 8:10-11 αναφέρεται η
πτώση ουρανίων σωμάτων που προκαλούν εκτεταμένες
καταστροφές στη Γη, ενώ στα χωρία Αποκάλυψη 16:18-20
αναφέρεται ένας πολύ μεγάλος παγκόσμιος σεισμός).
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: Γιατί να δεχθεί κανείς την εσχατολογία της Αγίας Γραφής ως αξιόπιστη, τη στιγμή μάλιστα που όλες οι κατά καιρούς ημερομηνίες και προβλέψεις για το τέλος του κόσμου έχουν διαψευσθεί; Ποιά στοιχεία είναι αυτά που καθιστούν την εσχατολογία της Αγίας Γραφής πιο αξιόπιστη από όλες τις υπόλοιπες φήμες που κυκλοφορούν κατά καιρούς για το τέλος του κόσμου;
Ο Ιησούς Χριστός όταν ερωτήθηκε από τους μαθητές (Ματθαίος 24:3, Μάρκος 13:4, Λουκάς 21:7 και Πράξεις 1:6-7) αντί για ημερομηνία έδωσε κάποια σημεία τα οποία είναι εύκολο για τον κάθε άνθρωπο να παρατηρήσει και τα οποία πράγματι τα βλέπουμε να έχουν αρχίσει να εκπληρώνονται στις ημέρες μας. Αυτό αδυνατούν να το κάνουν οι διάφοροι ψευδολόγοι και προσπαθούν να πείσουν τους ανθρώπους με σημεία τα οποία υποτίθεται μεν ότι υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να παρατηρηθούν, είναι μυστικά κλπ. (π.χ. ο πλανήτης Nibiru ισχυρίζονται ότι υπάρχει μεν αλλά είναι αόρατος).
Οι διάφοροι ψευδοπροφήτες της συντέλειας του κόσμου, επειδή ακριβώς δεν έχουν αληθινά σημεία να επιδείξουν, δεν διστάζουν να καθορίζουν συγκεκριμένες ημερομηνίες (αφήνοντας να εννοηθεί ότι έχουν κάνει επιστημονικούς υπολογισμούς) ώστε να φανούν αξιόπιστοι. Αντιθέτως, ο Ιησούς Χριστός ενώ θα μπορούσε να δώσει ημερομηνία δεν το κάνει διότι δεν έχει ανάγκη να βασίσει την αξιοπιστία των λεγομένων του σε μια τέτοια πληροφορία. Άλλωστε η γνώση της ημερομηνίας είτε θα προκαλούσε πανικό είτε θα έθετε την ανθρωπότητα στον επικίνδυνο πειρασμό της «προγραμματισμένης» μετάνοιας λίγο πριν το τέλος.
Οι διάφοροι επιτήδειοι διαφημίζοντας τη συντέλεια του κόσμου προσπαθούν να τρομάξουν τους ανθρώπους και πολλές φορές να τους εκμεταλλευθούν προς δικό τους όφελος. Αντιθέτως όλες οι εσχατολογικές αναφορές της Αγίας Γραφής δίνουν μήνυμα παρηγοριάς και ειρήνης στην καρδιά του ανθρώπου. Οι απόστολοι αναφερόμενοι στην «Ημέρα του Κυρίου» δεν αποσκοπούν στη δημιουργία κλίματος πανικού ώστε να χειραγωγήσουν τις μάζες των πιστών αλλά προτρέπουν στη συνέχιση μιας φυσιολογικής ζωής με αγιασμό και καθαρότητα αγρυπνώντας και περιμένοντας τον ερχομό τού Κυρίου (βλ. Α’ Θεσσαλονικείς κεφ. 4 & Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. 2).
Όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για το πρόσωπο του Χριστού και για άλλα γεγονότα, είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι έχουν εκπληρωθεί. Επίσης πάρα πολλές προφητείες της Καινής Διαθήκης σχετικά με την εποχή των εσχάτων ημερών έχουν εκπληρωθεί και συνεχίζουν να εκπληρώνονται. Διαπιστώνεται λοιπόν η εγκυρότητα του προφητικού και εσχατολογικού λόγου της Αγίας Γραφής.
Ως πιστοί Χριστιανοί λοιπόν γνωρίζουμε ότι πράγματι ο κόσμος κάποια στιγμή θα τελειώσει (βλ. Β' Πέτρου 3:10-13). Αυτό όμως που περιμένουμε δεν είναι οι επερχόμενες καταστροφές αλλά η Αρπαγή της Εκκλησίας (βλ. Α’ Θεσσαλονικείς 4:13-18 και Α’ Κορινθίους 15:50-54) η οποία θα προηγηθεί όλων αυτών των δεινών:
«Αγρυπνείτε
λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε
να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και
να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου»
(Λουκάς 21:36)
***
Τα
περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη της
εκπομπής
"Χριστιανισμός
και Επιστήμη" της 13/12/2012.