============================
Η Ανθρωπική Κοσμολογική Αρχή
============================

Ο πλανήτης Γη δεν είναι ένας αμελητέος κόκκος άμμου που περιφέρεται στο Σύμπαν και ο οποίος τυγχάνει να φιλοξενεί ζωή, αλλά, όπως δείχνουν πολλά επιστημονικά στοιχεία, όλο το Σύμπαν είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να μπορεί να υπάρχει ζωή στη Γη. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκαν πολλοί επιστήμονες του 20ού αιώνα, διατυπώνοντας την Ανθρωπική Κοσμολογική Αρχή.

Μετά τις εργασίες των Λαμάρκ και Δαρβίνου το 19ο αιώνα, έτυχαν ευρείας αποδοχής οι -κατά τα άλλα αναπόδεικτες- αντιλήψεις σχετικά με την τυχαία εμφάνιση της ζωής και την εξέλιξη των ειδών πάνω στη Γη. Έτσι, παραγκωνίστηκε το γεγονός ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε και συντηρείται από τον Θεό και επικράτησε η άποψη ότι τα πάντα είναι αποτέλεσμα τύχης και μηχανιστικών διεργασιών. Έτσι, ο πλανήτης Γη δεν είχε κανένα λόγο να θεωρείται τίποτα περισσότερο από έναν κόκκο άμμου στο αχανές Σύμπαν, που επάνω του έτυχε να αναπτυχθεί η ζωή.

Από το πρώτο ήμισυ όμως του 20ου αιώνα άρχισαν να εμφανίζονται συγκλονιστικές επιστημονικές ανακαλύψεις που ήρθαν να δώσουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα. Το 1955 ο Αμερικανός φυσικός Robert Dicke υποστήριξε ότι χωρίς την ύπαρξη ενός μεγάλου πλήθους από κοσμολογικές συγκυρίες η ζωή στο Σύμπαν θα ήταν αδύνατη. Δηλαδή, είναι απαραίτητο ένας μεγάλος αριθμός κοσμολογικών παραμέτρων να βρίσκονται μέσα σε συγκεκριμένα αριθμητικά πλαίσια, ώστε να είναι δυνατή η ζωή στο Σύμπαν.

Εν συνεχεία, διάφοροι φυσικοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ζωή δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί αν υπήρχε έστω και μία μικρή απόκλιση στο μέγεθος των λεγόμενων παγκόσμιων σταθερών. Αυτό οδήγησε το Βρετανό αστρονόμο John Barrow και τον Αμερικανό φυσικό Frank Tipler να διατυπώσουν το 1986 την Ανθρωπική Κοσμολογική Αρχή. Η αρχή αυτή υποστηρίζει ότι οι νόμοι, οι παγκόσμιες σταθερές και η βασική δομή του Σύμπαντος, δεν αποτελούν τυχαία συμβάντα αλλά στηρίζουν μια κοσμολογική αναγκαιότητα για τη δημιουργία όντων με νοημοσύνη που θα έχουν την ικανότητα να παρατηρούν το Σύμπαν. Με άλλα λόγια η Ανθρωπική Αρχή πρεσβεύει ότι, για να πραγματοποιηθούν όλες οι απαιτούμενες συνθήκες για τη δημιουργία ζωής που να διαθέτει νοημοσύνη ικανή να εκτελεί επιστημονική παρατήρηση του κόσμου, χρειάζεται ένα ολόκληρο Σύμπαν!

Μέχρι το 2009 είχαν βρεθεί 322 κοσμολογικές παράμετροι που βρίσκονται σε πολύ στενά καθορισμένα αριθμητικά όρια ώστε να ευνοούν τη ζωή στη Γη, και ανακαλύπτονται συνεχώς καινούριες. Η πιθανότητα να συντρέχουν όλες μαζί τυχαία, έχει υπολογισθεί σε 1 στις 10³⁰⁴! Αν σκεφθούμε ότι το πλήθος όλων των πλανητών του σύμπαντος είναι μόλις της τάξεως του 10²², μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η πιθανότητα να υφίστανται οι αναγκαίες για τη ζωή προϋποθέσεις σε ένα πλανήτη, τυχαία, είναι 1 στις 10²⁸², δηλαδή μαθηματικώς αδύνατον!

Αυτές οι παράμετροι μπορούν γενικά να καταταχθούν σε 5 κατηγορίες:

• Φυσικές: Αφορούν την αριθμητική τιμή και τη δράση φυσικών σταθερών, όπως η ταχύτητα του φωτός, η μάζα του πρωτονίου, η σχέση μεταξύ των τεσσάρων θεμελιωδών δυνάμεων κ.ά.

• Συμπαντικές: Αφορούν παραμέτρους που συντρέχουν σε ολόκληρο το σύμπαν, όπως η ηλικία του σύμπαντος, ο ρυθμός διαστολής του, η ομοιομορφία του κ.ά.

• Αστρικές: Αφορούν το άστρο του πλανητικού συστήματός μας, τον Ήλιο, αλλά και τη σχέση του με άλλα αστρικά συστήματα. Τέτοιες παράμετροι είναι η ηλικία του Ήλιου, η μάζα του, το χρώμα του, η μέση απόσταση μεταξύ των άστρων κ.ά.

• Πλανητικές: Αφορούν ιδιότητες του πλανήτη μας καθώς και τη σχέση του με τα άλλα ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος. Τέτοιες παράμετροι είναι η περίδος περιστροφής της Γης, το μαγνητικό της πεδίο, η κλίση του άξονά της, η πλανητική ασπίδα της Γης, η αλληλεπίδραση με τη Σελήνη κ.ά.

• Ατμοσφαιρικές: Αφορούν ιδιότητες της γήινης ατμόσφαιρας και αναφέρονται στις ποσότητες των ατμοσφαιρικών αερίων και τις μεταξύ τους αναλογίες.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον τρόπο επίδρασης ορισμένων παραμέτρων από κάθε κατηγορία, στο υλικό που παρατίθεται στη δεξιά στήλη.

Μέσω της Ανθρωπικής Αρχής, βλέπουμε λοιπόν ότι η σύγχρονη επιστήμη διακηρύσσει ότι η ζωή επάνω στη Γη δεν είναι αποτέλεσμα τύχης αλλά σοφού σχεδιασμού. Ο Λόγος του Θεού μας μιλάει για το Σοφό Δημιουργό και την αγάπη Του, όπως μας την έδειξε επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, και μας καλεί να Τον γνωρίσουμε. Μακάριοι θα είμαστε αν το κάνουμε.

***

Τα περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη των εκπομπών
"Χριστιανισμός και Επιστήμη" της 05/06/2008 & 19/06/2008.