====================================================
Η αρχαιολογική και ιστορική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης
 ====================================================

Η Καινή Διαθήκη είναι το πιο αξιόπιστο βιβλίο της αρχαιότητας. Σε αυτό συμφωνούν και έρχονται να το επιβεβαιώσουν αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές αναφορές, των οποίων το πλήθος και η ισχύς, παρουσιάζει μπροστά στα μάτια μας την Καινή Διαθήκη, όχι πλέον σαν ένα θεολογικό κείμενο, αλλά σαν ένα ιστορικό κείμενο με θεολογικές αναφορές.

Τα τέσσερα Ευαγγέλια βρίσκονται σε πλήρη αρμονία και συμφωνία μεταξύ τους, επομένως χωρίς να αγνοούμε την αξιοπιστία όλων των ευαγγελίων, θα δούμε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το Ευαγγέλιο του Λουκά.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς γεννήθηκε στην Αντιόχεια, έζησε κατά τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ασκούσε το επάγγελμα του ιατρού και υπήρξε συνεργάτης του αποστόλου Παύλου. Είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου Ευαγγελίου και του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων, τα οποία συνέγραψε έπειτα από ενδελεχή μελέτη και εξέταση των αυτόπτων μαρτύρων της ζωής του Ιησού Χριστού και των Αποστόλων αλλά και από γεγονότα στα οποία παρίστατο και ο ίδιος.

Μέσα στα δύο βιβλία του ευαγγελιστή Λουκά βρίσκουμε αναφορές σχετικά με:

Σχεδόν όλες οι παραπάνω αναφορές έχουν επαληθευτεί με ακρίβεια από αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές πηγές. Αυτό δείχνει την πρόθεση του ευαγγελιστή Λουκά να αποδόσει, με επιμέλεια που θα χαρακτήριζε έναν μεγάλο ιστορικό συγγραφέα, τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν.

 

Ενδεικτικά αρχαιολογικά ευρήματα για την Καινή Διαθήκη:

Η αρχαία Καπερναούμ: ανακαλύφθηκε το 1838 και το 1866 αναγνωρίστηκαν τα ερείπια της συναγωγής.

Η κολυμβήθρα της Βηθεσδά: ανακαλύφθηκε το 1956 και έχει πέντε στοές όπως αναφέρεται στο κατα Ιωάννην ευαγγέλιο ε’ 2.

H επιγραφή του Πιλάτου: το 1961 ανακαλύφθηκε στην Καισάρεια επιγραφή στα Λατινικά που ανέφερε το όνομα του Πόντιου Πιλάτου.

Λυσανίας: Σε ναό της Δαμασκού βρέθηκε η μοναδική μαρτυρία για τον Λυσανία, τετράρχη της Αβιληνής, ο οποίος αναφέρεται στο κατά Λουκάν γ’ 1

Οι «Πολιτάρχαι»: Το 1962 δημοσιεύτηκαν επιγραφές που ανέφεραν αυτό το αξίωμα που δεν αναφέρεται πουθενά στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία αλλά αναφερόταν μόνο μέσα στις Πράξεις των Αποστόλων ιζ’ 6 & 8.

Η επιγραφή του Εράστου: Ανακαλύφθηκε το 1929 στην Κόρινθο και δείχνει ότι ο Έραστος ήταν πράγματι ο οικονόμος της πόλης, όπως αναφέρει ο Παύλος στην επιστολή προς Ρωμαίους ις’ 23.

Το θέατρο της Εφέσου: όπου έγινε η συγκέντρωση των στασιαστών (Πράξεις ιθ’ 23-41) έχει επίσης ανασκαφεί και έχουν βρεθεί επιγραφές που τονίζουν την λατρεία της πόλης προς τη θεά Άρτεμη.

 

Ενδεικτικές εξωβιβλικές ιστορικές μαρτυρίες:

Ιώσηπος Φλάβιος: Ιουδαίος ιστορικός ανάμεσα στα έργα του οποίου συγκαταλέγεται μια σημαντική αναφορά στο πρόσωπο του Χριστού, γνωστή και ως «Φλαβιανή μαρτυρία». Ο Ιώσηπος Φλάβιος αναφέρει ενδιαφέρουσες μαρτυρίες και για άλλα επίσημα πρόσωπα της εποχής του (1ος μ.Χ. αιώνας).

Τάκιτος: Ρωμαίος ιστορικός που αναφέρει τον Χριστό ως ιστορικό πρόσωπο και ιδρυτή του Χριστιανισμού.

Σουετώνιος: Ρωμαίος ιστορικός που αναφέρει τον διωγμό των Ιουδαίων από τη Ρώμη, γεγονός που διασταυρώνεται με την αναφορά στις Πράξεις των Αποστόλων ιη’ 1-2.

Ταλμούδ: Το σύνολο των παραδόσεων των Φαρισαίων που είχαν ως σκοπό να ερμηνεύσουν και να συμπληρώσουν τον Νόμο. Μέσα σε αυτό υπάρχει ιστορική αναφορά για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ ως ένας μεγάλος παραβάτης του Νόμου.

H.G. Wells (1866 – 1946): Διάσημος Άγγλος συγγραφέας που συνέγραψε την «Περίληψη της Ιστορίας» (The Outline of History). Ήταν άθεος αλλά χρησιμοποίησε τα Ευαγγέλια ως ιστορικές πηγές για το έργο του και υποστήριζε ότι η ιστορία του Χριστού δεν μπορεί να είναι ανθρώπινη επινόηση.

W. Durant (1885 – 1981): Kαθηγητής Φιλοσοφίας της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Το γνωστότερο έργο του είναι το 11τομο “The Story of Civilization” (Ιστορία του Πολιτισμού). Ο 3ος τόμος τιτλοφορείται «Καίσαρας και Χριστός» και αναφέρεται εκτεταμένα στο πρόσωπο του Χριστού. Δεν πίστευε στη θεοπνευστία της Καινής Διαθήκης. Στο κομάτι αυτό του έργου του, εκτός των άλλων, στρέφεται εναντίον αυτών που πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν μύθος και δεν υπήρξε ποτέ.

 

Οι Μεσσιανικές Προφητείες:

Υπάρχουν περισσότερες από 300 προφητείες στην Παλαιά Διαθήκη που προαναγγέλουν τον ερχομό του Μεσσία. Μέσα στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε ότι όλες αυτές οι προφητείες εκπληρώνονται σε ένα πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό. Δεν είναι πολύ δύσκολο ακόμα και για έναν απλό μελετητή να κάνει μερικούς υπολογισμούς για να εκτιμήσει την πιθανότητα εκπλήρωσης καθεμιάς από τις προφητείες αυτές (για περισσότερες λεπτομέρειες σας παραπέμπουμε στο σχετικό υλικό της δεξιάς στήλης). Εν τούτοις, επίσημες μελέτες από χριστιανικό κολλέγιο, ενδεικτικά για μόλις 20 μεσσιανικές προφητείες, δίνουν πιθανότητα εκπλήρωσης σε ένα μόνο πρόσωπο, ίση με 1 στα 10175!

 

Συμπερασματικά, η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της Αγίας Γραφής αποτελεί έκφραση παραλογισμού, εφόσον μέσα από την αρχαιολογία, τη μελέτη των ιστορικών ντοκουμέντων αλλά επιπλέον, όπως είδαμε τελικά, ακόμα και μέσα από τα μαθηματικά, προκύπτει χείμαρρος αποδείξεων της ιστορικής ορθότητας και της αλήθειας του κειμένου της Αγίας Γραφής. Και η αλήθεια και η εγκυρότητα του κειμένου περιλαμβάνει βέβαια και όλες τις θαυματουργικές επεμβάσεις του Θεού. Διότι τα Ευαγγέλια, έτσι όπως είναι γραμμένα, αν δεν ήταν αληθινά και απολύτως αξιόπιστα, θα ήταν η πιο αποτυχημένη συνταγή για να διαδοθεί μια νέα πίστη. Επειδή, με πολύ μικρή χρονική απόσταση από τα γεγονότα, αφενός περιγράφουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα, αφετέρου δε, επικαλούνται πάρα πολλούς μάρτυρες (όπως για παράδειγμα στην ανάσταση του γιου της χήρας στη Ναΐν, την ημέρα της Πεντηκοστής κ.α.)

Όλα αυτά τα στοιχεία βέβαια έρχονται να δράσουν ως συμπληρώματα της γενικότερης αξιοπιστίας της Αγίας Γραφής η οποία γίνεται αντιληπτή και βιώνεται από τον άνθρωπο όταν γνωρίσει τον Ιησού Χριστό και γευθεί τις ενέργειες του Θεού στη ζωή του.
 

***

Τα περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη της εκπομπής
"Χριστιανισμός και Επιστήμη" της 27/03/2008.